رفیق مهربانم : تولدت مبارک + تصاویر خاطره انگیز
۱۵ فروردین هر سال ، زادروز تولد رفیق عزیزی است که چند سالی دلمان را به غم ندیدنش سپرده ایم و گاه و بی گاه چشم هایمان زادگاه اشکی می شود که قصیده ی بی پایان فراقش را بر دیوان تمام زندگی مان نگاشته است . به همین بهانه دل نوشته سهراب فرخی را همراه […]
۱۵ فروردین هر سال ، زادروز تولد رفیق عزیزی است که چند سالی دلمان را به غم ندیدنش سپرده ایم و گاه و بی گاه چشم هایمان زادگاه اشکی می شود که قصیده ی بی پایان فراقش را بر دیوان تمام زندگی مان نگاشته است .
به همین بهانه دل نوشته سهراب فرخی را همراه با تصاویری پر خاطره از این عزیز همیشه در یاد به محضر نگاه مهربانتان عرضه میداریم .
رفیق مهربان ، تولدت مبارک
******
بیهوده ورق میخورند «تقویم های جهان»
ما همگی در یک روز جامانده ایم
روزی فرخنده و خجسته تا آنروز که به یکباره نقاب از رخسارش افتاد و شد سیاه و شوم و نامیمون
دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد..
ما ماندیم و یک دنیا خاطره
ما ماندیم و کوهی از غم ها
ما ماندیم و خروار حسرت و افسوس ها
روزهای بیست و دوم بهمن ماه هم گویا با ما همدردند، روزها هم گویی دلشان برایش لک زده است
هرسال با رنگ و لعاب و تزیین تازه، با طمطراق و غریو شادمانه می آیند…
می آیند شاید اسماعیل را ببینند که با صلابت به سمت جایگاه گام بر میدارد تا جایزه اش را دریافت کند، … یا شاید عکسهای تهیه شده توسط او از راهپیمایی و مراسم طلحه را در سایت دیارمهر شاهد باشند.
ولی عصرگاهان ، بیست و دوم بهمن ماههای سالهای اخیر نیز مثل دل ما، ناامید از دیدار دوباره اش، غمگنانه غروب میکنند.
“نه لب گشایدم از گل نه دل کشد به نبید چه بی نشاط بهاری که بی رخ تو رسید
نشان داغ دل ماست لاله ای که شکفت به سوگواری زلف تو این بنفشه دمید”
امیدوارم که نوجوانان همدیاری شخصیت ، متانت و پشت کار اسماعیل عزیز را الگوی خود قرار بدهند…
دو دستم ساقه سبز دعایت
گـل اشـکم نثـار خاک پایـت
دلم در شاخه یاد تو پیچیـد
چو نیلوفر شکفتـم در هوایت
****
به یادت داغ بـر دل مـی نشانـم
زدیده خون به دامن می فشانم
چو نــی گر نالم از سوز جـدایـی
نیستان را به آتش می کشانم
****
به یادت ای چـراغ روشـن مـن
ز داغ دل بسوزد دامـن مـن
ز بس در دل گل یادت شکوفاست
گرفتـه بـوی گـل پیــراهن مـن
****
همه شب خواب بینم خواب دیدار
دلـی دارم دلـی بـی تـاب دیدار
تو خورشیدی و من شبنم چه سازم
نه تـاب دوری و نه تاب دیــدار
****
سـری داریـم و سـودای غـم تـو
پـری داریـم و پــروای غم تـو
غمت از هر چه شادی دلگشاتـر
دلـی داریـم و دریــای غم تـو
قیصر امین پور
حیف و صد حیف روحش شاد یادش گرامی
نوذرفولادی:
برای اسماعیل مهربانمان که یادش مرا سرشار از بغض ساخت
پیام دیار مهر بهت ناگهان را ورق زد:
همه همدرد دلها درد گردد
تمام فصلهامان زرد گردد
پس از تو ما به خاکستر نشستیم
خرنگ داغ تو کی سرد گردد
در اینجا خوب جاری هست یادت
به سینه انحصاری هست یادت
تمام یادها بر باد رفتند
همیشه یادگاری هست یادت
عکس اولی خوب دق میده آدم رو.
واقعا همینطوره
به طرز حسرت انگیزی خاکی بود و بی تکلف