نوشته های تازه

یادداشت تند روزنامه اماراتی نشنال علیه امیر قطر: تماس تلفنی امیر قطر با روحانی ییعنی یعنی قطر در اردوگاه ایران است

سران کشورهای خلیح فارس که چند روز گذشته را به حمله به امیر قطر برای اظهارات اخیرش گذرانده اند، دو روز پیش در حالی از خواب بیدار شدند که متوجه شدند شیخ تمیم بن حمد الثانی تصمیم گرفته تماس تلفنی اش به حسن روحانی را به طور علنی رسانه ای کند.  در واقع پیام های […]

اشتراک گذاری
08 خرداد 1396

سران کشورهای خلیح فارس که چند روز گذشته را به حمله به امیر قطر برای اظهارات اخیرش گذرانده اند، دو روز پیش در حالی از خواب بیدار شدند که متوجه شدند شیخ تمیم بن حمد الثانی تصمیم گرفته تماس تلفنی اش به حسن روحانی را به طور علنی رسانه ای کند.

 در واقع پیام های مشابهی از این دست قبلا هم از قطر ارسال شده بود. در واقع بیشتر از اینکه قطر را به عنوان یکی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بدانیم باید بدانیم که این کشور خواستار خنثی بودن است. یعنی همیشه انتخاب کرده است که چیزی مابین کشورهای عربی و ایران باشد. در واقع تمایل قطر برای تماس با روحانی در این زمان حساس نشان دهنده این است که قطر بیشتر در اردوگاه ایران قرار گرفته است. این سیگنال نشان داد که قطر به کشورهای همسایه اش تمایلی ندارد .

اشتباه نکنیم. ایران از این عدم توافق نظر در کشورهای عربی رضایت کامل دارد. توسعه طلبی ایران بر عدم اتفاق نظر اعراب پایه ریزی شده است و تنها زمانی ایران میتواند سم خود را در منطقه اشاعه دهد که کشورهای خلیج (فارس) از هم گسیخته باشند. به مقاله ماه گذشته جواد ظریف در نیویورک تایمز نگاه کنید. این مقاله تصویرایران را به عنوان کشوریکه ثبات را برای منطقه به ارمغان آورده ترسیم کرده.

در ورژن جدید از واقعیت، این ایران است که به دنبال توقف رشد فرقه گرایی و افراط گرایی در سوریه شده در حالی که در واقع ایران از اسد خمایت میکند. ایران به گفته ظریف به دنبال راه حل سیاسی در عراق و سوریه است . آیا شیخ تمیم به این ورژن از تاریخ باور دارد؟

روز گذشته روزنامه ها سوالی را از شیخ تمیم مطرح کرده بودند امروز ما سوال دیگری داریم. نقش ایران در بی ثباتی بحرین را در نظر بگیرید. اهداف ایران برای سلطه بر خلیج (فارس) را درنظر داشته باشید. آیا شما باور میکنید توسعه طلبی ایران در مرزهای قطر متوقف شود؟ آیا فکر میکنید قطر میتواند عطش ایران به قدرت را خنثی کند؟ یا اگر ایران شانس آن را داشته باشد همه کشورهای عربی را بی ثبات کرده و به دنبال آشوب حتی در دوحه خواهد بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *