ماجرا های یک شورا…(۱)
۲۵ خرداد ۹۲، درست در هیاهوی اعلام رئیس جمهور آینده ایران اما اینجا در طلحه با نگاهی گذرا به لیست انتخاب شدگان شورا می شد حدس زد که چهار سال پر تنشی در پیش خواهد بود. انتخاباتی که برگزاریش تا لحظات آخر نام نویسی ، به دلیل عدم استقبال کاندیداهای مورد نیاز در هاله ای […]
۲۵ خرداد ۹۲، درست در هیاهوی اعلام رئیس جمهور آینده ایران اما اینجا در طلحه با نگاهی گذرا به لیست انتخاب شدگان شورا می شد حدس زد که چهار سال پر تنشی در پیش خواهد بود.
انتخاباتی که برگزاریش تا لحظات آخر نام نویسی ، به دلیل عدم استقبال کاندیداهای مورد نیاز در هاله ای از ابهام بود و بخشدار برای جلوگیری از برگزار نشدن آن ، شخصا کاندیدا یابی می کرد.
حالا این انتخابات برگزار شده بود و ۵ نفر از میان ۷ نفر کاندید ، نامشان از صندوق رای بیرون آمده بود.
تمام امیدها به اشتباه بودن تصورها از ترکیب متشنج شورا بود اما ….
اولین جرقه ها با تعلل در انتخاب دهیار شروع شد. دو نفر در شورا می گفتند : دهیار سابق باید عوض شود ، چون ما به هوادارمان قول داده ایم ،در مقابل اما سه نفردیگر دهیار را شایسته ابقا می دانستند. اندکی بعد با پادرمیانی مردم ، ماجرا طعم معامله گرفت . ابقای دهیار در عوض واگذاری ریاست شورا .
بازهم در آخرین روزها و با پادرمیانی بخشدار و ریش سفیدی ریش سفیدها بالاخره معامله صورت گرفت و دهیار در مقابل واگذاری ریاست شورا به جوان ترین عضو و البته جنجالی ترین آن ها ، انتخاب شد.
روزهای بعد روزهای خوبی بود ، می شد در کوچه های روستا بوی نشاط و فعالیت را دید ، رئیس وقت شورا با شور و هیجان در کنار دهیاری که خود مخالف ابقایش بود بیل بدست مشغول انجام پروژه ها بودند و همه چیز چقدر خوب می نمود.
اما آتشی در زیر خاکستر در حال گر گرفتن بود، کمی بعد پچ پچ ها دوباره شروع شد: دهیار باید برکنار شود!
اما نه از طرف مخالفان قبلی ، موافقان سینه چاک آن روز که ظاهرا از همراهی دهیار با رقیب به تنگ آمده بودند این بار کمر بر برکناری بستند و مخالف رقیب در موضع دفاع برآمد.
انگار روستا هیچ مشکلی غیر از دهیار نداشت، داستان تکرار شد ، بخشدار آمد و ریش سفیدها پادرمیانی کردند و…
از آن روز به بعد ، دیگر هیچ خاطره ی خوبی از این نهاد به ظاهر مردمی در ذهن هیچکس نیست.
حالا پس از چهار سال پر تنش ، چندین و چند پروژه نیمه کاره که فدای لج و لج بازی و کینه توزی های شخصی مجموعه شورا و دهیاری شده اند و مردمی که احتمالا یادشان رفته چرا این اتفاق افتاد، دوباره فصلی دیگر برای حضور در این نهاد مهم و تصمیم ساز برای آنان که ادعایشان گوش فلک را کر کرده است پیش آمده. آنان که در این سال ها و روزها کنج عافیت را گزیده اند و با قلبی آرام شاهد به فنا رفتن مصالح و منافع روستا بوده اند.
باید بیاد بیاوریم که ماندگاری دبیرستان دخترانه – تنها خاطره خوب از همدلی و همراهی شورا و دهیاری با مردم – که البته برخی از اعضا نیز در کمال ناباوری موافق تعطیلی بود چقدر می تواند راهگشای دیگر مسائل و مشکلات باشد.
و دوباره اینجا بر سر دو راهی شقاوت و سعادت گرد هم آمده ایم ، چطور و چگونه را نمی گویم اما منطق و عقل حکم می کند که از یک سوراخ دو بار گزیده نشویم!
توضیح : دیار مهر آمادگی خود را در جهت انتشار دیدگاه های طرف های مطرح شده و همچنین مخاطبان عزیز اعلام می دارد.
سایت دیار مهر بنظرم هفته ای یه بار خبر جدیدی توش میزنن هر سایتی نگاه میکنی تا جلوتره خواهشا یا خبری عکسی چیزی بزنین یا درش ببندین تا ایقه مردم خبرای تکراری نخونن تمام سایتای منطقه اسامی کاندیدای شوراهاشو زدن ولی دیار مهر انگار او بردشه ??
تا مردم ولات ما کورکورانه تصمیم میگیرند وضع همین طورست نمیدانم …. چه هنری ذاره که باید از اول انقلاب تا به همیشه شورا باشه مگه حکومت پادشاهی هست که نباید هیچ دوره ای کنار بره تورابه خدا بیایید از رو عقل تصمیم بگیریم نه روتعصب قوم وقبیله ای ومحیط رابرای ورود جوونای لایق هموار کنیم اگر واقعا برای روستامون پیشرفت میخواهیم والا اگه باز هم دار ودسته عباس آریس ها بخواهند باشند ما قشر جوون رای نمیدیم
این سوژه ی بسیارخوبی هست که مطرحشون کردی.این روستای طلحه که خودمم یکی از افرادش هستم مستحق اینن که سزاشون ……… بده.همیشه هرجامیشینیم میگیم روستای ما جمعیتش توبخش بیشترازهمه روستاها هست.میشینیم میگیم افراد طلحه پول دارترین افرادبخش بوشکانن.ولی توانتخاب عمل ظعیف ترین افرادهستیم وتعصبی میشیم که بایدبه فلان نفر رای بدیم چون یه روزی باهاش سلام علیک داشتیمه.واقعا برای خودمون تاسف میخورم که منتظر پاسخ افرادشورا هستیم که بخاطر اینکه برادرفلان شورا روزی مراجعه کرده به دهیار وزمین مسکونی بهش ندادن والان که اومده تو شورا باید دهیار رو برکنار کنه.اینا مشکل شورا دهیارنیستاااا.اینا مشکل خودمون هست که کورکورانه میایم وبعضی از افراد رو انتخاب میکنیم واسه شورامون.
تعطیلی برهه ای ورزش بانوان هم از نقاط ضعف شورای قبل بود
سلام خدمت اسدی عزیز
قلمتون زیبا ،جذاب بود…
اما استاد عزیز،موضوع رو خراب انتخاب کردین،حداقل اسم موضوع رو میزاشتین،یک دهیار….هم متناسب تر بود با عدد یک،و هم بیشتر ب موضوعتون میومد…
لُپ کلام و حرفتون رو در همین قسمت اول میزدید تا خواننده منتظر قسمت های بعدی نباشه و اذیت بشه،همون اول راحت از جناب دهیار دفاع کنین و موضع خودتون رو اعلام کنین تا بیشتر خسته نباشید..
ب نظر بنده،باید ب جوانان میدان داد،آقای فولادی خیلی زحمت کشیدن و خدمت کردن،دستشون نکنه،ب یکی دیگه هم اجازه خدمت بدن بد نیستااااا….
لطفا سایت رو هم شخصی نکنین،چون من خیلی دوستون دارم…?
درود بر شما دوست گرامی:
ای کاش تحمل می کردید تا مطلب های بعدی را که نه من بلکه دوستان دیگر خواهند نگاشت را هم بخوانید. اگر کمی منصفانه به مطلب نگاه کنید خواهید دانست که این مطلب نه در تایید و نه در رد هیچ کسی نیست بلکه بیانگر معضلی است که بر هیچ کس پوشیده نیست و غیر قابل انکار است . نه می خواهیم و نه در جایگاهی هستیم که به جای مردم تصمیمی بگیریم اما بگذارید قضاوت را خود مردم انجام دهند .
ضمنا مشتاقانه آماده انتشار نظرات و دیدگاه های مختلف هستیم.
کاش اجازه میدادید ما هم از درددلمان بنویسیم.شاید التیامی باشد بر زخممان
با سلام
مشتاقانه در انتظاریم…
همدیاری عزیز کی گفته سایت شخصی هست؟اقای فولادی هم جوان هستن هم بیشتراز افرادشورا زحمت میکشین وکشیدن.دلیل برکنارکردنش خصومت شخصی چندنفرافرادشورا هست که بودجه ولات رو ندادبهشون تاهپولی کنن وباهاش حس…..بسازن.